• آتدان اوجا ایت‌دن آلچاق. «یهر».
• آزان چکر ناماز قیلماز, آرواد آلار کبین سالماز. «بئچه».
• آسدی درگاه ایچمه‌لی, اوسدو گؤی اوت بیچمه‌لی. «قویون».
• آلچاق دامنان قار یاغار. «قلبیر», «الک».
• آلچاق قویودان سو شاققیلدار. «قالیان».
• آللاه‌دان آشاغی, پیغمبردن اوجا. «عمامه».
• اوبادا فرمان. «خوروز».
• کندده سولیمان. «کوپک».
• او تای قایا, بو تای قایا, اورتاسیندا شیرین پایا. «گؤز».
• اورتاسی جهنم, دؤره‌سی دریا. «سماو‌ر».
• اوزو توکلو, اوندان اولان توک سوز, اوندان اولان توکلو. «تویوق».
• اوستو اوددو پاریلدار, آلتی سودو خاریلدار. «قالیان».
• اول‌کی مخمل ساتان, ایکینجی پامبیق ساتان, اوچونجو آغاج ساتان. «اییده».
• اون آیاغی‌وار, اوچ باشی آغاجدان دایاغی وار. «خیش».
• بیرقیچی اوسته دولانیر.«قاپی».
• دؤرد دؤوروش بیر قویویا داش آتار. «سوتون ساغیلماسی».
• اویان دووار, بویان دووار, اورتاسیندا مییان دووار. «بورون».
• ایکی داغ‌دیر, آراسی دولو ساری‌ مایا. «یومورتا».
• ایکی داغین آراسیندا بیر یاش ات. «دیل».
  

عشق مكتبيم ، شرفيم شؤهرتيم

هرزامان ائليمين غيرت سيمبولو

باشي بلالي سولدوزوم منيم

سولدوزون آدي گلنده، قيام ائدين

كيمسه توخونماسين قلبينه

آصلانلار ياتاقي، ايگيدلر يوردوم منيم

سولدوزوم منيم

آي سولدوزا گئدن قوناقلار

سيزه بير سؤزوم وار

يالواريرام من، بير ديلگيم وار

ائله آدديم آتين توپراقي پوزولماسين

شهيدلري ديسگينمه سين

سولدوزوم منيم

اي آذربايجانين قانلي يادداشي

سن اولوبسان هر سؤزومون باشي

قلم اليمده بوز باقلايير

سانكي دونورجوهري

زنگيمارلي ديز چؤكور اؤنونده

سن اولوبسان اونا خيال مسكني

هرآن ديليمين ازبري

سولدوزوم منيم. 

سولدوز نام اصلي شهر (نقده) است.

Decamps - نقاش فرانسوی :

با قلم می توان چهره زیبای ترک، اندام قدرتمند او، لباس پرزرق و برقش، رفتار ظریف او، خنده پر وقارش و نیز غرش همچون شیر وی را ترسیم نمود.ولی ترسیم اصالت یک ترک غیر ممکن می باشد. این اصالت مانند نور ماه قابل دیدن است ولی قابل ترسیم نیست.

این افسانه بشکل وسیع در میان ترکان قیرقیز از قدیم‌الایام بصورت سینه به سینه نقل گردیده تا اینکه در عصر حاضر توسط "چنگیز آیتماتف" نویسنده بزرگ قرقیزی در رمانی به نام "گون وار عصره بدل" (روزی به درازی قرن) ...انعکاس خود را یافته است . «مان قورد» در حقیقت بعنوان صفت جانشین موصوف به کسانی که فاقد"شعور ملي" بوده و بطور کامل از خود بیگانه گردیده‌اند اطلاق می‌شود . مان قورد کسی است که نسبت به ایل و تبار و قوم و خویش خود بیگانه شده و هیچ وابستگی فرهنگی به قوم خود احساس نمی‌کند . او به راحتی زبان مادری و حتی مام میهن و مادر حقیقی خود را در جای جای گفتارش به تحقیر و تمسخر می‌گیرد و فرهنگ خودی را نفی و به فرهنگ بیگانه به دیده احترام فوق‌العاده می‌نگرد و در این کار آنقدر پیش می‌رود که حتی حاضر می‌شود طبق افسانه به دستور ارباب ، قلب مادر خود را نیز نشانه‌ی تیر کند و او را از پای درآورد بدون اینکه خم به ابرو بیاورد یا متاثر گردد .

 بدین جهت مان قورد یک بی اصل و نسب کامل است که بیشتر به کوبیدن مظاهر و منافع ملی خود می‌پردازد. واژه "مان" در ترکی غیر از معنی مثل و مانند در ترکیب ترکمان (ترک مانند) و ائلمان (ائل مانند) معنی عیب و نقص را نیز در خود دارد و مان قورد در حقیقت مفهوم "گرگ ناقص" یا به بیان واضح تر "انسان ناقص" را در قاموس ترکان افاده می‌کند . با توجه با اینکه در این قاموس «بوزقورد» بعنوان انسان کامل و اصیل است لذا مان قورد بعنوان انسان ناقص تلقی می‌گردد. به عبارت دیگر مان قورد به معنی "گرگ ننگین" یا "انسان ننگین" است. این ننگ بیشتر گریبان گیر همان بوزقوردهاست که اسیر دشمن شده و بعد از شستشوی مغزی به ننگ ایل و تبار و جامعه خود بدل می‌شوند. افسانه مان قورد در مورد منشا و چگونگی مان قورد شدن بوزقوردها سیر مسخ آنان از گرگ کامل (انسان کامل) به گرگ ناقص (انسان ناقص) را به تفصیل چنین بیان می‌کند,

عؤصيان قالديرارام :

قلبيمين سيخيلماسي

سن سيزليگيمه باغليدير

بونو بيليرم

آرزولاريم آلچاتمير اؤميديمي

عؤصيان قالديرارام

كسيلن يئره دوز باسين ! 

ÜSYAN QALDIRIRAM

Qəlbin sıxılması

Sənsizliyimə bağlıdır
Bunu bilirəm
Arzularım alçatmır ümidimi
Üsyan qaldırıram
Kəsilən yerə duz basın !

سن سيز بوردا  هامي  ابد تبعيدي دير

بوتون  ايل لر گونش، بولود  اسيري دير

سن گلديكده هر ساعات ، هر ثانيه لر

بو گوندن، بو آندان، بايرام شنليكي دير

چوخ  گوزلييب دير   زنگيمارلئ   يولونو

كاش بيلئيدين اوخويان ، نه آهنگي دير.